oracja — ż I, DCMs. oracjacji; lm D. oracjacji (oracjacyj) 1. «ozdobna, kwiecista mowa, przemówienie wygłaszane przy uroczystych okazjach, świętach itp.; dziś często żartobliwie: długa, napuszona przemowa» Oracja powitalna. 2. rel. «w liturgii rzymskiej:… … Słownik języka polskiego
Словацкий язык — С. яз. распространен в словацкой части Чехословакии на юг от Моравии, с политическим центром в Братиславе (прежнее название Прессбург). Общее число словаков составляет около 3 млн. С. яз. в пределах Словакии наряду с чешским пользуется правами… … Литературная энциклопедия
oraţie — ORÁŢIE, oraţii, s.f. 1. (pop.) Urare în versuri pe care colăcarii o adresează mirilor la nuntă; conăcărie. 2. (livr.; înv.) Felicitare, urare; p. ext. cuvântare, discurs (rostit la anumite ceremonii sau ocazii). 3. (înv.) Oratoriu1 (1). [var.:… … Dicționar Român
perora — ż IV, CMs. peroraorze; lm D. peroraor 1. książk. «rozwlekłe, nudne upominanie, pouczanie; reprymenda» Prawić komuś perory. 2. przestarz. «uroczysta przemowa; oracja» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
perora — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. peroraorze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozwlekła, nudna mowa, napominająca i pouczająca kogoś; upomnienie, reprymenda, przygana : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysłuchiwać perory.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popisowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zasługujący na pokazanie, na przedstawienie; wart zaprezentowania; doskonały, pokazowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popisowa gra. Popisowa oracja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
